Vlakbij de vaart in Deinze staat het atelier van tafelbouwer Jean-Marie Waelkens. Tussen de kippen, die vrij rondscharrelen op het domein, zie je volledige boomstammen liggen. Binnen ontvangt Jean-Marie ons met pretlichtjes in de ogen. De geur van houtkrullen en hars alomtegenwoordig, terwijl stofdeeltjes ronddansen in het binnenvallend zonlicht. Jean-Marie maakt tafels met een ziel.
“Ik wil bewust klein blijven”, vervolgt Jean-Marie, "anders word je algauw een fabriek en mij interesseert veeleer het stukwerk. Het geeft je de gelegenheid om in te gaan op het meest karakteristieke van elke stuk gekozen en telkens een uniek meubel af te leveren."

"Dit geldt ook voor mijn showroom: je kies je tafel, stoel, bank of kast niet in een abstracte showroom maar wel in mijn atelier waar je alle aspecten van de ambacht aan bod ziet komen. Op die manier kan je zien hoeveel aandacht en tijd ik besteed bij het tot stand brengen van een meubelstuk. Dat geeft mij het beste gevoel en dat wil ik doorgeven. Verwondering uit de kindertijd."
“Ik probeer de verwondering, die we als kind allemaal hebben, maar die verloren gaat, te koesteren. Als kind woonde ik dicht bij een bos. Ik stond als kleine jongen vaak vol bewondering naar zo’n majestueuze eik of beuk te kijken. Ook de seizoenen, het fruit dat aan de bomen kwam… ik vind alles even wonderlijk. Ook nu nog ben ik steeds weer op zoek naar nieuwe dingen. Wanneer ik ga fietsen in de Vlaamse Ardennen ben ik benieuwd naar wat er achter de heuvel ligt. Zo ook met hout. Het is telkens weer een verrassing wat ik zal aantreffen wanneer de stam verzaagd is.”
“Ik wil een vorm van nostalgie brengen, tijdloosheid. Ik ben niet gevormd als meubelmaker. Voor mij zijn de knoppen en barsten in het hout net mooie accenten en niet de fouten, zoals bij de doorsnee meubelmaker. Hout krijgt bij mij dan ook een tweede leven. Sommige planken die te zwaar getekend zijn zou een traditionele meubelmaker gewoonweg opbranden. Terwijl ik net dat soort hout met een eigen identiteit zoek. Zo krijgen mijn tafels een ziel."

"Zelf ben in aangetrokken tot meubels van vroeger. Ik kijk naar kloostertafels en banken, interpreteer Herve stoelen en laat me beïnvloeden door landelijk meubilair. Dit helpt me in mijn studie naar patines en verouderingsprocessen die ik op mijn ontwerpen toepas. Ik vertrek echter van nieuw hout maar dmv. deze technieken zien ze er oud en geleefd uit."